سیما، باشنده‌ی ولایت هرات که سرگرم کاشت زعفران است، می‌گوید که این شغل بیش‌تر مشکلات اقتصادی او و خانواده‌اش را از میان برداشته است.
او، در مورد کارش می‌افزاید: «شروع کار زعفران را من از خانه‌ام آغاز کردم. خانه ما در روستا است و حویلی زیادی داریم. وقتی این کار را شروع کردم دیدم فایده کردم. بعدا با کمک موسسه‌ها کارم را گسترش دادم. وضعیت اقتصادی ما حالا خوب شده است. می‌توانم در مقابل مبادله‌ای که من انجام می‌دهم، برخی از نیازهای خانواده را برطرف کنم.»
عطایی، خانم دیگری در هرات که پنج سال می‌شود سرگرم کاشت زعفران است، می‌گوید که کاشت این نبات، می‌تواند منبع درآمد پایدار برای او و دیگر زنان باشد.
«تغییرات زیادی آمد، من در ابتدا خانم خانه بودم، بعدا در بخش کشت زعفران شروع به کار کردم. چون یک خانم که شش/هفت فرزند داشته باشد، بدون کار کردن نمی‌تواند مصارف آن‌ها را بدهد. از کشت زعفران من دو باغ خریدم، خانه خریدم. در بخش اقتصادی مشکلات زیادی از ما برطرف شد.»
در همین حال، شماری از آگاهان کشاورزی، می‌گویند که کاشت زعفران یکی از فرصت‌های شغلی مهم برای زنان در افغانستان است.
فریدون عظیمی، کارشناس امور کشاورزی در هرات، در این باره می‌گوید: «کشت زعفران، بیش‌تر خانم‌ها می‌توانند در راستای بسته‌بندی، پروسس در راستای فروشات برای خانم‌ها می‌تواند یک کار طولانی مدت باشد. کشت زعفران تقریبا ۷۰ فیصد آن را بخش پروسس و بسته‌بندی آن را خانم‌ها انجام می‌دهند.»
از طرفی هم، شماری از آگاهان اقتصادی، کاشت زعفران در افغانستان را که در بیش‌تر از یک دهه گذشته گسترش یافته، نه تنها به عنوان یک منبع درآمد پایدار برای زنان، بل که ابزاری برای توانمندسازی اقتصادی و اجتماعی زنان عنوان می‌کنند.
عبدالله همت، استاد اقتصاد و توسعه‌ی کشاورزی در دانشگاه هرات، با تأکید بر نیاز به حمایت‌های دولتی و بین‌المللی و فراهم‌‌سازی امکانات مالی برای زنان در زمینه‌ی کاشت زعفران، می‌گوید:«دولت اگر بانکی به نام بانک انکشاف زراعتی فعال کند که بتواند به زنان پول قرض بدهد، که پس از شش الی هفت سال دوباره پول خود را بگیرد، می‌تواند موثر باشد و به زنان اجازه بدهند تا به‌گونه‌ی عملی در تجارت زعفران سهم بگیرند و در نمایش‌گاه‌های بین‌المللی نیز سهیم باشند.»
در همین حال، مصباح‌الدین مستعین، سخن‌گوی وزارت زراعت، آبیاری و مالداری، در گفت‌وگو با گزارش‌گر مجله‌ی تخصص، می‌گوید که کاشت زعفران نسبت به سال گذشته افزایش یافته است. او، می‌افزاید که در بخش‌های مختلف از کشاورزان زعفران در افغانستان حمایت کرده اند.
«در سال ۱۴۰۳ خورشیدی، در ۳۰ ولایت افغانستان، ۹۵۰۰ هکتار زمین زیر کشت زعفران است که در سال گذشته این مقدار ۸۴۰۰ هکتار زمین بود که وزارت زراعت آبیاری و مالداری کشور برای کشاورزان زعفران، زمینه‌ی نمایش‌گاه‌ها، تهیه کردن وسایل برای بسته‌بندی و پروسس و آموزش‌ها فعالیت کرده است.
این در حالی‌ست که طبق گفته‌ی مسئولان، در سال‌های پسین زنان زیادی به کاشت زعفران روی آورده اند.گفتنی است که برنامه‌ی جهانی غذا (WFP) به‌تازگی اعلام کرده که از زنان افغانستان در بخش کشت زعفران حمایت می‌کند.
گزارش‌گر: کبرا سالاری