چندی پیش آژانس باختر خبری نشر کرد مبنی بر اینکه یوناما برنامهای برای اینکه رسانهها در حوزه غرب را حمایت مالی کند حالا شماری از خبرنگاران و مدیرمسوولان رسانه با اینکه از این خبر استقبال می کنند می گویند که اگر برنامههای حمایتی از رسانهها آغاز نشود، وضعتی مالی رسانهها بدتر از اینی که است خواهد شد.
این خبرنگاران می گویند که به دلیل همین توان مالی پایین رسانهها، فعالیت رسانهی در کشور را ترک گفتند.
حبیب الله فراهی مدیر مسوول رادیو تلویزون معراج در صحبت با اخبار روز بیان کرد که علت یکی از دلایل عمده که خیلی از رسانه ها در افغانستان بسته شد و کارمندان شان کم شد، همین وضعیت بد اقتصادی بود که دامنگیر بسیاری از رسانه ها در افغانستان شد .
او بیان داشت، تعداد رسانه های هم که در کشور باقی مانده اند نیز با مشکلات مالی دست و پنجه نرم میکنند حمایت مالی یوناما و شماری دیگر از نهادهای بینالمللی میتواند که رسانه ها را از رکود نجات بدهد.
فراهی میافزاید این اقدام که در کنار اینکه به دوام و کثرت رسانهها در کشور میانجامد باعث می شود که خبرنگاران بیشتری جذب این رسانه ها شده و از بیکاری نجات پیدا کنند.
جلیل احمد امیری، صاحب امتیاز رسانه فریاد در هرات تاکید میکند دلیل فروپاشی شماری از رسانهای کشور به یک بارگی این است که همواره رهبر ها و احذاب سیاسی به خاطر اهداف شخصی خود رسانه ایجاد کرده بودند و یا هم بعضی از رسانه ها از کشور های بیرونی حمایت میشدند که این خود باعث شد تا بعد از قطع حمایت فعالیت این رسانه ها متوقف شود
.
از سوی هم شماری از خبرنگاران در کشور تاکید دارند که اگر رسانههای حمایت مالی شوند امید این می روند که رسانهها دوباره سرپا ایستاد شده و خبرنگاران بیشتری استخدام نمایند.
آریا یزدانپناه از خبرنگارانی است که پس از سقوط حکومت پیشین کار خود را در عرصه ژورنالیزم از دست داده است او میگوید:” از عمده ترین دلیلی که من کار رسانهایام را از دست دادم اقتصاد ضعیف رسانه ما بود و امیدوارم که با حمایت نهادهای بینالمللی و ملی دوباره وارد عرصه نیروی کار رسانهاش شوم”.
بر اساس گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز یک سال پس از سقوط نظام جمهوریت از ۱۱۸۵۷ خبرنگار و کارمند رسانهای شمارش شده تا پیش از به قدرت رسیدن طالبان تنها ۴۷۵۹ نفر باقی ماندهاند. زنان خبرنگار نخستین قربانیان این پسلرزههای قدرتمند تغییرات بودهاند. ۷۶،۱۹ ٪ آنها کارشان را از دست دادهاند.