میثم صالحی، جوانی‌که محصل برحال رشته‌ی مهندسی است می‌گوید با دوست‌اش دستگاهی ساخته که کار آن پنبه‌زنی است. میثم دستگاه‌اش را تحت نام دستگاه ندافی یا دستگاه حلاجی معرفی می‌کند.
او میافزاید که این دستگاه را در عرض چهار ماه ساخته و تمام هزینه‌های ساخت آن را خودش پرداخت کرده است و اکنون از طریق آن کسب درآمد می‌کند.
صالحی می‌گوید: «من همرای یکی دو تا از بچه‌ها، چهار ماه می‌شود که کار ساخت این دستگاه را تمام کردیم و حالا هم کار می‌کند و همرایش کار می‌کنیم. تمام مصرف ساخت این دستگاه را خودم از جیب خودم دادم. فعلاً شکر خوب است، نیازهای خانه را از طریق پولی که از این دستگاه بدست می‌آورم، برطرف می‌کنم.»
از سویی هم، میثم تصریح می‌کند که هدف‌اش از ساخت دستگاه پنبه‌زنی، ایجاد سهولت و افزایش بهره‌وری در کار زنان است تا آنان دیگر مجبور نباشند با دست پنبه‌زنی کنند.
او علاوه می‌کند: «خوب هدف از ساخت این دستگاه در اصل این است تا کمکی به زنان کنیم، شمار زیادی از خانم‌ها در کارگاه‌ها مصروف پنبه‌زنی با دست هستند که این کار هم زمان‌بر است و مشکل، اما این دستگاه می‌تواند کار آن‌ها را هم راحت‌تر و هم سریع‌تر پیش ببرد و کارشان را تمام کنند.»
به گفته‌ی آقای صالحی، هرچند در ایران از دستگاه‌های ندافی استفاده می‌شود، اما این اولین بار است که دستگاه ندافی در هرات ساخته می‌شود.
در همین حال، صالحی از مسئولان محلی خواهان حمایت و توجه از جوانان کشور است، زیرا او میافزاید با ساخت و تولید شمار زیادی از دستگاه‌های حلاجی، سهولت بزرگی در کار پنبه‌زنی ایجاد خواهد شد.
«من از حکومت این خواهش را دارم تا از ما حمایت کنند، فعلاً من توان مالی ندارم که تعداد این ستگاه‌ها را بیش‌تر کنم، اما اگر حکومت در این بخش کمک و همکاری کند تا تعداد زیادی از دستگاه‌ها را در بازار عرضه کنیم در کار پنبه‌زنی سهولت‌های زیادی پیدا می‌شود و ما جوانان هم تشویق می‌شویم.»
این در حالی‌ست که قبل از این نیز شماری از جوانان در هرات، دست به ابتکار و کارهای خلاقانه زده‌اند، اما آنان می‌گویند که هیچ سیستم مشخصی از سوی حکومت سرپرست برای حمایت از چنین ابتکاراتِ وجود ندارد. گزارش‌گر: کبرا سالاری