این روزها تنور گفتگوهای آشتی ملی با تحریک اسلامی طالبان داغتر از پیش شده است . بیم از دست رفتن دستاوردهای نزده ساله ریشه در واقعیت های هرچند تلخ جامعه ما دارد . اگر تاریخ معاصر افغانستان را مرور کنیم به مواردی از این عقبگردهای تاریخی برخواهیم خورد. نظر به گستردگی موضوع، این نوشته بیشتر به چند و چون جایگاه زنان در جامعهی افغانی پسامذاکرات بین الافغانی میپردازد:
تحلیل و نبشت
از اين ني بشنو كه چگونه از فراق سخن ميگويد و از جداييها و ايام هجران شكوه ميكند. ني، تمثيلي است از انسان كامل و ولّي واصل. اينكه ني رمزي از وجود انسان تلقي شود پيش از مولانا هم در نزد صوفيان معمول بوده است، از آن جمله شيخ احمد غزالي در رساله بوارق يك جا به ني ( قَصَب) اشاره ميكند و آنرا رمزي از ذات انساني ميشمرد. همچنين در حديقه سنائي و در ذيل اوحدالدين رازي بر سيرالعباد سنائي هم اشارتهايي به درد و سوزِ ني و ارتباط آن با احوال انساني هست.