با گذشت قریب به دو سال از سقوط جمهوریت و حاکمیت امارت اسلامی در افغانستان، ما شاهد تحولات مثبتی در عرصه امنیتی، اقتصادی و بازسازی بودیم بر هیچ کس پوشیده نیست.
وضع امنیتی امروزه در سطح شهرها و کل کشور الحمدالله خوب است، رفت و آمدهای درون شهری، بیرون شهری و ولایتی مشکلی ندارد و شب و روز امکان مسافرت به هر نقطه‌یی از کشور وجود دارد.
از نگاه اقتصادی هر چند با قطع شدن کمک‌های مالی نهادهای بین‌المللی و کشورهای خارجی اکثریت مطلق پروژه‌ها در بخش‌های اجتماعی، ساختمانی و بانکی توقف کرده با آنهم حاکمیت فعلی توانسته با جمع‌آوری عواید داخلی از بخش‌های مختلف عاید‌زا بودجه عادی و انکشافی را قسماً تمویل نماید و یک اقتصاد مستقل و غیر وابسته به کمک‌های خارجی را تقویت نماید.
در حالیکه قبلاً تصور می‌شد با قطع کمک‌های میلیارد دالری جهانی، افغانستان به مشکل جدی مواجه خواهد شد؛ الحمدالله چنین نشد.
در عرصه بازسازی‌ها عمدتاً توجه به شهرهای صورت گرفته – شاروالی‌ها در تمام ولایات و مرکز کشور فعالیت‌های چشمگیری را انجام داده‌اند هر چند بسیار اساسی و زیر بنایی نیست با آن هم برای ما که همیشه شاهد تخریب و غصب بودیم این اندک فعالیت‌ها توجه مانرا جلب می‌کند.
برنامه ترمیم شاهراه‌های کشور آغاز شده که مسیرهای کابل – قندهار، سالنگ‌ها و لامان – قیصار تحت ساختمان قرار دارد که جمعاً حدود 781 کیلومتر می‌شود.
ما ضمن استقبال ازین فعالیت‌ها و حفظ ثبات پول افغانی منتظر اقدامات امارت اسلامی در حصه بازگشایی مکاتب دخترانه، پوهنتون‌ها و مجوز کار و فعالیت خانم‌ها در عرصه‌های مختلف حیات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی هستیم.
وضع محدودیت بر آموزش و کار زنان مایه نگرانی، دلسردی و در نهایت مخالفت با امارت اسلامی شده است.
تمام خانواده‌های افغانستان در غم و اندوه اولاد خود هستند، حالا زمان آن رسیده که رهبری امارت اسلامی با احترام به خواست بخش اعظم از رهبران امارت اسلامی و مردم افغانستان، اقدام به بازگشایی مکاتب، دانشگاه/ پوهنتون‌ها بروی دختران افغان نمایند تا باشد دستآوردهای امنیتی، اقتصادی یکجا با فعال شدن نهادهای تعلیمی و تحصیلی بروی فرزندان کشور، جریان پیشرفت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ما با سرعت بیشتر به پیش برود و خاطرات تلخ، جنگ، فساد، اعتیاد، تبعیض و تعصب به تاریخ سپرده شود.