وقوع زلزله 15 سنبله 1402 در ولایت هرات تلفاتی حدوداً دو هزار و چهار صد و چهل و پنج نفر شهید و به همین تعداد مجروح منجر شد، مردم هرات را به شدت نگران ساخت، زیرا مدت زمان طولانی بود که هرات شاهد زلزلهی به این قدرت نبودند و آنهم سه زلزله 6.4 ریشتری و پس لرزههای دوامدار که طی بیش از یکماه سپری شده و هنوز هم ادامه دارد.
تلفات را بیشتر در مناطق ببار آورد که خانهها از مواد ابتدائیه (گلی) ساخته شده بود و هیچ مقاومتی در برابر تکانهای اولیه نداشت، چنانچه قریهجات زیاد را بکلی تخریب نمود.
دوامدار شدن زلزله باعث شد تا تمام مردم شهر هرات و اطراف آن مدت زمان طولانی به دور از منازلشان در زیر خیمهها در فضای باز داخل شهر، پارکها، باغها و زمینهای زراعتی سپری کنند بخصوص بعد از این حادثه وضع برای کودکان و زنان بسیار ترسناک شده است و از لحاظ روحی و روانی اثرات ناگواری به آنها بوجود آورده است.
این حالت باعث شد که مردم هرات با اتحاد و همدلی در عرصه کمک رسانی به آسیب دیدهگان زلزله در قریهجات ولسوالی زندهجان، گلران و سایر مناطق از همان روز اول با استفاده از وسایل ابتدایی بیل و کلنگ در نجات گیرماندهگان تلاش نمایند و در حصهی تداوی و رفع نیازهای دوایی، غذایی و پوشاک سخاوتمندانه و شجاعانه خدمتگذاری کنند.
پروسه کمک رسانی مردم، نهادهای ملی و بینالمللی، کشورهای مختلف و بخصوص بخش سکتور خصوصی بسیار قابل ملاحظه و قابل قدر است.
طبق اطلاع رسانی که از منابع صورت گرفته کمکهای نقدی و جنسی به مقدار کافی صورت گرفته که در صورت مصارف دقیق آن ضمن رفع نیازهای عاجل غذایی دوایی، پوشاک و زمینه ساخت و ساز مناطق تخریب شده به شکل اساسی و مدرن با تمام ملحقات لازمه بسنده خواهد بود، خوشبختانه پروسه خانه سازی درست بیست روز بعد از وقوع زلزله آغاز شد، این یک گام اساسی و عاجل از جانب نهادهای مربوط میباشد و قابل قدر است.
آنچه تا حالا گزارش شده حدوداً اضافه از دو هزار خانه در حال ساخت و ساز است گرچه نیازها بیشتر از آن میباشد.
خداوند را سپاسگزاریم که با وجود شرایط تحریمها و محدودیتهای زیادی که امروز از سوی جامعه بینالمللی بالای افغانستان اعمال میگردد، مردم افغانستان را توانایی بخشید تا این مصیبت وارده را تحمل و در جهت رفع عوارض ناشی از آن به بهترین شکل ممکن موفقانه و مدبرانه عمل کنند، امیدواریم تأثیرات روحی و روانی منفی ناشی از زلزله هم بزودی فراموش و شادی و خوشبختی به خانوادههایمان برگردد.