با استقرار نظام امارت اسلامی در افغانستان دگوگونی‌های شگرفی بوجود آمده که فرصت‌ها و چالش‌های جدید را پیشروی مسوولین نظام و مردم قرار داده است.
با سقوط جمهوریت نا امنی‌های سرتاسری کاهش یافت، فساد اداری و مالی و چور و چپاول تیکه‌داران سیاسی و قومی پایان یافت و امنیت سرتاسری با توسعه حاکمیت دولتی در سراسر کشور تعمیم یافته است.
اما برای رسیدن به امنیت واقعی و ثبات هنوز راه درازی در پیش است، چالش اولی عدم شناسایی امارت اسلامی از جانب کشورهای جهان است این اصل مانع جلب کمک‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در کشور است.
هیچ نهاد بین‌المللی مانند بانک جهانی و بانک انکشافی آسیایی حاضر به کمک‌های مالی به افغانستان نیستند، حتی کشورهای که با امارت اسلامی رابطه و تعامل دارند جرئت سرمایه‌گذاری‌های کلان را ندارند. این مشکل باعث شده تا تطبیق برنامه‌های بزرگ اقتصادی و زیر‌بنایی با مشکل مواجه شود.
چالش عمده داخلی بن بست در اتخاذ تصمیم برای بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها و مجوز فرصت‌های شغلی برای دخترخانم‌ها و خانم‌هاست.
هر چند اکثریت مطلق اعضای رهبری امارت اسلامی برای بازگشایی مکاتب دید مساعد دارند ولی هنوز موفق نشده‌اند تا دید رهبری را باخود همآهنگ سازند این مسئله باعث انتقادات شدید در داخل کشور و جهان شده است.
اما موفقیت‌های امارت اسلامی در تأمین امنیت، محو فساد اداری و مواد مخدر و جمع آوری عواید به شکل اساسی از منابع عایداتی داخلی، حفظ ثبات پول افغانی، عرضه خدمات شهری، جمع آوری معتادان و و و…
همه این موفقیت‌ها بستر بسیار مساعدیست به رشد و توسعه سریع افغانستان در عرصه‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی.
در صورتیکه مسئله آموزش و کار زنان حل شود و زمینه شناسایی امارت اسلامی از جانب کشورهای جهانی مساعد شود، امیدواری فراوان وجود دارد که افغانستان به سوی صلح و ثبات واقعی و اساسی گام بردارد و ملت زجر کشیده ما به یاری الله متعال دیگر شاهد اینهمه نا‌امنی و جنگ و مشکلات اقتصادی نباشند.